آخرین خبرها

انحراف جنسی چیست؟ (بخش دوم)

تماشاگری جنسی، یکی از انواع انحرافات جنسی است. 

انواع انحرافات جنسی 

۱)اختلال یادگارخواهی[۱]

این انحراف در مردان بیشتر رخ می دهد. در این نوع انحراف جنسی، شخص به دنبال ارضای نیاز جنسی خود از طریق چیزهای بی جان همچون کفش زنانه یا بخشی از بدن شخص است که جزو اندام تناسلی به شمار نمی آید.(همچون پا)

افراد مبتلا به این انحراف جنسی همیشه به شدت ترجیح می دهند که با موارد نام برده شده نیازهای جنسی خود را برآورده کنند تا با اندام تناسلی جنس مخالف. از جمله مواردی که این افراد استفاده می کنند می توان به لباس (لباس زیر به خصوص)، لباس های پلاستیکی و نرم (مثل کاپشن های چرم و یا لباس های دیگر چرم) و لباس هایی که مربوط به پا می شوند (همچون جوراب شلواری، جوراب و کفش).

شاید برخی این را بیان دارند که شخص باید در این موارد از خود مقاومت انجام بدهد ولی در مورد افراد مبتلا به این انحراف اراده و قدرت مقاومتی وجود ندارد. این افراد با دزدیدن این لباس ها از دیگران و یا خرید و یا به امانت گرفتن آن اقدام به نوازش کردن این اشیا، بوسیدن، بوییدن، زل زدن به آن شی، یا استفاده از آن در هنگام استمناء به بهره گیری از آن اقدام می کنند.[۲]

ملاک هایی را در کتاب راهنمای تشخیصی-آماری اختلالات روانی برای این انحراف جنسی نام برده اند. خیال پردازی، تمایلات یا رفتارهای برانگیزاننده جنسی، به طور مکرر و شدید از جمله معیارهایی است که در این کتاب بدان اشاره شده است. اما آنچه در این میان مهم به شمار می آید آن است که این دست از رفتارها باعث رنجوری یا اختلال چشمگیر در عملکردهای اجتماعی و شغلی فرد شده است و او پی به اشتباهات رفتاری خود برده است.[۳]

باید به این نکته نیز توجه داشت که شخصی ممکن است برای ارضای نیاز خود دست به ترکیبی از کارهای بیان شده کند. بدین معنا که هم خواهان بهره وری از کفش باشد و هم به دنبال استفاده از اندام های غیر تناسلی فرد مورد علاقه اش.

۲)اختلال بچه بازی[۴]

در برخی از موارد این اختلال به عنوان اختلال بچه بازی و نیز زنای با محارم نام برده شده است. در این اختلال، موضوع کشش جنسی شخص کودکان هستند. افراد مبتلا به این انحراف جنسی، از طریق داشتن تماس جنسی با کودکانی نابالغ، نیازهای جنسی خود را تامین می کنند.

بر اساس معیاری که در کتاب راهنمای تشخیصی-آماری اختلالات روانی بیان شده است، شخص باید بالاتر از ۱۶ سال داشته باشد و کودکی که در اینجا به بهره گیری جنسی گمارده شده از شخص منحرف، بیشتر از ۵ سال تفاوت سنی داشته باشد.[۵]

در این میان باید به این نکته توجه داشت که برخی از افراد به خاطر مهیا نبودن فضای ارتباط با بزرگسالان ممکن است دست به این کار بزنند. بدین معنا که کشش جنسی این افراد، افراد هم سال است ولی به خاطر مقدور نبودن این ارتباط دست به ارتباط با کودکان می زنند و این کار از روی میلشان نیست. اما در مورد افراد مبتلا به انحراف بچه بازی، شخص میل شدید به این ارتباط دارد و حداقل ۶ ماه اقدام به این ارتباط دارد.

افراد بچه باز، اقدام به ارتباط با کودکان نزدیک خود یعنی کودک همسایه و یا خویشاوندان خود می کند. غالب رفتار این افراد این گونه هست که سعی می کنند کودک را برای این رابطه راضی کنند و به گونه ای نرمی رفتاری در خود دارند تا قربانی این رفتار را به دیگران اطلاع ندهند. اگر کودک به راحتی تن به این رفتار ندهد ممکن است مورد خشونت فرد قرار گرفته و بالاجبار و با تهدید او را وادار به تن دادن به این کار کند. از همین روی لازم است مهارت های لازم به کودکان در این امور آموخته شود.

۳)اختلال نظر بازی جنسی[۶]

در این اختلال شخص از نظاره کردن ارتباط جنسی دیگران و یا برهنه شدن آنها، به دنبال تامین نیازهای جنسی خود است. به گونه ای دیگر می توان گفت که نظر بازی جنسی، شامل تمایل مکرر و شدید به کسب ارضای جنسی از راه تماشای اشخاص بی خبر در حالت برهنه یا در حال انجام روابط جنسی است.
 
شاید این جمله مطرح شود که مردان به طور کلی از دیدن اندام برهنه و نیز روابط جنسی دیگر افراد لذت می برند، پس باید تشخیص این نوع از انحراف را در تمامی مردان داد. این حرف به طور کلی درست نیست. چرا که در افراد مبتلا به این انحراف جنسی، تنها فعالیت جنسی ای که در ذهن این افراد قابل تصور است، نظاره گری جنسی اندام و یا ارتباط جنسی دیگران است. از همین روی موضوع کشش جنسی این افراد نظاره گری است تا مقدمه ای برای برانگیختگی ایشان.[۷]
 
این افراد ممکن است در هنگام دید زدن و چشم چرانی، اقدام به استمناء و خودارضایی می پردازند و یا ممکن است بعدها با یادآوری آن تصاویر به ارگاسم برسند.
 
این دست از رفتارها بر اساس ملاک های تشخیصی کتاب DSM ویراست پنجم باید به مدت شش ماه به طول انجامد و سن شخص بالاتر از ۱۸ سال باشد.[۸]


ادامه دارد

همچنین ببینید

سیمای خانواده اسلامی در نگاه امام رضا (علیه‌السلام)

سیمای خانواده در نگاه امام رضا (علیه السلام)

«خانواده» از گذشته‌های دور تا به امروز به‌عنوان مهم‌ترین نهاد اجتماعی و پایه‌گذار جوامع، فرهنگ‌ها و تمدن‌های بشری شناخته شده‌است. دین اسلام، به‌عنوان یک مکتب انسان‌ساز، توجه ویژه‌ای به ارزش و مقام خانواده دارد و آن را مرکز تربیت می‌داند. سعادت و شقاوت جامعه انسانی را نیز به اصلاح و فاسد بودن این نهاد وابسته می‌داند و تشکیل خانواده را به‌عنوان تأمین‌کننده نیازهای عاطفی و معنوی انسان، از جمله دستیابی به آرامش، تلقی می‌کند. خانواده تنها نظام اجتماعی است که در تمامی جوامع، چه مذهبی و چه غیرمذهبی، مورد پذیرش و توسعه قرار گرفته و در هر جامعه نقش و جایگاه متفاوتی دارد. هرچند خانواده یک هسته کوچک اجتماعی است، اما تأثیر و نقش آن در زندگی اجتماعی مردم برجسته و قابل توجه است. در آیه ۷۴ سوره فرقان آمده است: «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ و کسانی که می‌گویند خدایا، ما را از همسرانمان نور چشمان ببخش و ما را رهبر پرهیزکاران گردان.» این آیه بر اهمیت خانواده و پیش آهنگی آن در تشکیل جامعه نمونه انسانی اشاره دارد، چنان که پیوندهای سالم و درخشان خانوادگی را ایده آل پرهیزکاران معرفی می‌کند. با توجه به اهمیت موضوع خانواده و نقش آن در سعادت فردی و اجتماعی، این نوشتار به‌دنبال ترسیم سیمای خانواده اسلامی از دیدگاه امام رضا (علیه‌السلام) هست. به‌عبارت دیگر، این پژوهش می‌کوشد تا با بررسی روایات و سخنان امام رضا (علیه‌السلام)، ویژگی‌های یک خانواده تراز اسلامی را شناسایی و تحلیل کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.