«خانواده» از گذشتههای دور تا به امروز بهعنوان مهمترین نهاد اجتماعی و پایهگذار جوامع، فرهنگها و تمدنهای بشری شناخته شدهاست. دین اسلام، بهعنوان یک مکتب انسانساز، توجه ویژهای به ارزش و مقام خانواده دارد و آن را مرکز تربیت میداند. سعادت و شقاوت جامعه انسانی را نیز به اصلاح و فاسد بودن این نهاد وابسته میداند و تشکیل خانواده را بهعنوان تأمینکننده نیازهای عاطفی و معنوی انسان، از جمله دستیابی به آرامش، تلقی میکند. خانواده تنها نظام اجتماعی است که در تمامی جوامع، چه مذهبی و چه غیرمذهبی، مورد پذیرش و توسعه قرار گرفته و در هر جامعه نقش و جایگاه متفاوتی دارد. هرچند خانواده یک هسته کوچک اجتماعی است، اما تأثیر و نقش آن در زندگی اجتماعی مردم برجسته و قابل توجه است. در آیه ۷۴ سوره فرقان آمده است: «وَالَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ و کسانی که میگویند خدایا، ما را از همسرانمان نور چشمان ببخش و ما را رهبر پرهیزکاران گردان.» این آیه بر اهمیت خانواده و پیش آهنگی آن در تشکیل جامعه نمونه انسانی اشاره دارد، چنان که پیوندهای سالم و درخشان خانوادگی را ایده آل پرهیزکاران معرفی میکند. با توجه به اهمیت موضوع خانواده و نقش آن در سعادت فردی و اجتماعی، این نوشتار بهدنبال ترسیم سیمای خانواده اسلامی از دیدگاه امام رضا (علیهالسلام) هست. بهعبارت دیگر، این پژوهش میکوشد تا با بررسی روایات و سخنان امام رضا (علیهالسلام)، ویژگیهای یک خانواده تراز اسلامی را شناسایی و تحلیل کند.
بیشتر بخوانید »سیمای خانواده در نگاه امام رضا (علیه السلام)
